Country : Philippines
ธงชาติชาติฟิลิปปินส์
มีลักษณะเป็นธงสี่เหลี่ยมผืนผ้า กว้าง 1 ส่วน ยาว 2
ส่วน ตอนต้นธงเป็นรูปสามเหลี่ยมสีขาว ภายในมี
รูปดวงอาทิตย์รัศมี 8 แฉก ล้อมด้วยดาวห้าแฉก 3
ดวง ตามมุมของรูปสามเหลี่ยม รูปเหล่านี้เป็นสีทอง
ส่วนที่เหลือของธงนั้นเป็นแถบแบ่งครึ่งตามด้านยาวของธง ครึ่งบนพื้นสีน้ำเงิน
ครึ่งล่างพื้นสีแดง หากแถบทั้งสองสีนี้สลับตำแหน่งกัน คือ แถบสีแดงอยู่บน
แถบสีน้ำเงินอยู่ตอนล่าง แสดงว่าประเทศฟิลิปปินส์อยู่ในภาวะสงคราม
ความหมายของสัญลักษณ์ในธงชาติไว้ว่าสามเหลี่ยมสีขาวเป็นเครื่องหมายแทนความเสมอภาคและภราดรภาพ
พื้นสีน้ำเงินหมายถึงสันติภาพ สัจจะ และความยุติธรรม
และพื้นสีแดงหมายถึงความรักชาติและความมีคุณค่า
รูปดวงอาทิตย์มีรัศมีแปดแฉกหมายถึงแปดจังหวัดแรกของประเทศ อันได้แก่
จังหวัดบาตังกาส , จังหวัดบูลาคัน , จังหวัดคาวิเต
, จังหวัดลากูนา , จังหวัดมะนิลา
, จังหวัดมะนิลา , จังหวัดนูเอวา
เอคิยา , จังหวัดปัมปังกา และจังหวัดตาร์ลัค
ซึ่งพยายามเรียกร้องเอกราชจากสเปนและฝ่ายสเปนได้บังคับใช้กฎอัยการศึกในพื้นที่เหล่านั้นเมื่อเริ่มเหตุการณ์
การปฏิวัติฟิลิปปินส์ ในปีพ.ศ. 2439 ดาวสามดวงหมายถึงการแบ่งพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ของประเทศออกเป็น
3ส่วนใหญ่ๆ ได้แก่ เกาะลูซอน เกาะมินดาเนา
และหมู่เกาะวิสยัน
คำทักทายประเทศฟิลิปปินส์ กูมุสตา
ดอกไม้ประจำชาติ
ดอกพุดแก้ว
ดอกไม้ประจำชาติฟิลิปปินส์ คือ ดอกพุดแก้ว (Sampaguita
Jasmine) ดอกมีสีขาวกลีบดอกเป็นรูปดาว มีกลิ่นหอม
บานส่งกลิ่นในตอนกลางคืน ถือเป็นสัญลักษณ์ของความบริสุทธิ์ เรียบง่าย
อ่อนน้อมถ่อมตน รวมถึงความเข้มแข็งอีกด้วย
เคยถูกนำมาใช้เฉลิมฉลองในตำนานเรื่องเล่ารวมทั้งบทเพลงของฟิลิปปินส์ด้วย เช่นกัน
ฟิลิปปินส์เคยตกเป็นอาณานิคมของสเปนและสหรัฐอเมริกา
หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 ได้รับเอกราชในวันที่ 4
กรกฎาคม พ.ศ. 2489 จึงจัดการปกครองตามระบอบประชาธิปไตย
ตามแบบสหรัฐอเมริกา โดยมีประธานาธิบดีเป็นประมุขและเป็นหัวหน้าคณะผู้บริหารประเทศ
ลักษณะทางภูมิศาสตร์
พื้นที่ดิน 298,170 ตารางกิโลเมตร
ประกอบด้วยเกาะขนาดต่างๆ 7107 เกาะ
ที่สำคัญได้แก่เกาะลูซอน (Luzon) หมู่เกาะวิสซายา (Visayas)
และเกาะมินดาเนา (Mindanao) ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิก
ห่างจากเอเชียแผ่นดินใหญ่ทางตะวันออกเฉียงใต้ประมาณ 100 กิโลเมตร
ทิศเหนือ ติดทะเลลูซอน
ทิศใต้ ติดทะเลมินดาเนา
ทิศตะวันออก ติดมหาสมุทรแปซิฟิก
ทิศตะวันตก ติดทะเลจีน
ภูมิประเทศ
เป็นหมูเกาะของเทือกเขาหินใหม่ พื้นที่ทุกเกาะมีภูเขาเป็นแกนกลาง
มีที่ราบอยู่น้อย เป็นที่ราบแคบๆที่ราบสำคัญ คือ ที่ราบตอนกลางของเกาะลูซอน
เรียกว่า ที่ราบมะนิลา เป็นที่ราบที่ใหญ่ที่สุด
ลักษณะภูมิอากาศ
มรสุมเขตร้อน
ได้รับความชุ่มชื้นจากลมมรสุมทั้ง 2 ฤดู
ช่วงระหว่างเดือนพฤศจิกายน-เมษายน มีมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ
ระหว่างเดือนพฤษภาคม-ตุลาคม มีมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ ได้รับฝนจากลมพายุไต้ฝุ่น
และดีเปรสชั่น บริเวณที่มีฝนตกมากที่สุด คือ เมืองบาเกียว
เป็นเมืองที่มีฝนตกมากที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
เมืองหลวง
กรุงมะนิลา (Metro Manila)
เวลาท้องถิ่น GMT+8
(เร็วกว่าประเทศไทย 1 ชั่วโมง)
จำนวนประชากร ประมาณ 91 ล้านคน
เชื้อชาติ
มาเลย์คริสต์ 91% มาเลย์มุสลิม 4% จีน 1.5% อื่นๆ
3%
ศาสนา
เป็นประเทศที่นับถือศาสนาคริสต์นิกายมันคาทอลิกเป็นอันดับ 4 ของโลก
นิกายโปรเตสแตนต์ อันดับที่ 13 ของโลก ศาสนาอิสลามอันดับที่ 40
ของโลกศาสนาฮินดูอันดับที่ 7 ของโลก และพระพุทธศาสนาอันดับที่ 17 ของโลก 92%
ของชาวฟิลิปปินส์นับถือศาสนาคริสต์
โดย 83% นับถือนิกายโรมันคาทอลิก และ 9% เป็นโปรเตสแตนต์
ภาษา
ภาษาราชการคือภาษาอังกฤษ
และ ตากาลอก มีการใช้ภาษามากกว่า 170 ภาษา
โดยส่วนมากเกือบทั้งหมดเป็นตระกูลภาษาย่อยมาลาโย-โปลินีเซียนตะวันตก
ส่วนภาษาประเทศอื่นๆ ที่กันมากในประเทศมีทั้งหมด 8 ภาษาได้แก่ ภาษาสเปน
ภาษาจีนฮกเกี้ยน ภาษาจีนแต้จิ๋ว ภาษาอินโดนีเซีย ภาษาซินด์ ภาษาปัญจาบ ภาษาเกาหลี
และภาษาอาหรับ
การปกครอง
ฟิลิปปินส์แบ่งเป็นหน่วยรัฐบาลท้องถิ่น (local
government units, LGUs) โดยที่มีจังหวัดเป็นหน่วยหลัก ในปี พ.ศ. 2545 มี
79 จังหวัด (provinces) แบ่งออกเป็น
นคร (cities) และ เทศบาล (municipalities) ซึ่งหน่วยการปกครองทั้งสองยังประกอบไปด้วย
บารังไกย์ (barangay) อีกทอดหนึ่ง
ถือเป็นหน่วยรัฐบาลท้องถิ่นที่เล็กที่สุด
ฟิลิปปินส์แบ่งออกเป็น 17 เขต (regions) ซึ่งทุกจังหวัดได้ถูกจัดอยู่ใน
16 เขตเพื่อความสะดวกในการปกครอง ยกเว้นเขตนครหลวง
(National Capital Region) ที่แบ่งออกเป็นเขตพิเศษ 4
แห่ง
หน่วยงานของรัฐบาลส่วนใหญ่จะตั้งสำนักงานในแต่ละภูมิภาค
เพื่อรับใช้ประชาชนในจังหวัดที่อยู่ในภูมิภาคนั้น ๆ
ภูมิภาคไม่มีรัฐบาลท้องถิ่นแยกต่างหาก
ยกเว้นเขตปกครองตนเองในมินดาเนามุสลิมและเขตบริหารคอร์ดิลเลราซึ่งปกครองตนเองไม่ได้ให้ผู้อื่นปกครอง
ศิลปะและวัฒนธรรม
ดนตรีและศิลปะชาวฟิลิปปินส์ได้รับอิทธิพลจากทั้งสองวัฒนธรรมที่มีการย้ายไปยังประเทศนี้
ประเภทแรกของเพลงที่พัฒนาขึ้นในประเทศฟิลิปปินส์เป็นเพลงพื้นเมืองมาที่นี่โดยเผ่าพื้นเมืองที่อพยพมาจากไต้หวัน
ลักษณะและรูปแบบลักษณะจะมีสามกลุ่มพื้นฐานของดนตรีพื้นเมือง
สไตล์ภาคใต้ของเพลงมักจะเกี่ยวข้องกับการใช้ที่แตกต่างกันรวมทั้งห้า kulintang,
Agung, gangdinagan, dabakan และ babedil รูปแบบของดนตรีพื้นบ้านภาคเหนือของเพลงสะท้อนให้เห็นถึงฆ้องเอเชีย
เพลงของพวกเขามักจะมีฆ้อง unbossed เรียกว่า Gangsa นอกเหนือจากเครื่องมือที่ใช้ในภาคใต้และภาคเหนือของสไตล์ดนตรี,
อุปกรณ์อื่น ๆ ที่ใช้ในประเทศฟิลิปปินส์รวมถึงการเข้าสู่ระบบกลอง,
ปี่, zithers ไม้ไผ่และ Kudyapi
สเปนและโปรตุเกสวัฒนธรรมจากสเปนและเม็กซิโกมีอิทธิพลอย่างยิ่งการพัฒนาของฟิลิปปินส์เพลง>
วัฒนธรรมเหล่านี้ได้นำรูปแบบดนตรีชอบ Harana Kundiman และ
Rondalla ส่วนใหญ่ของเพลงเหล่านี้รูปแบบการพัฒนาเป็นเพลงผลเม็กซิกันของชนเผ่าระหว่างดนตรีและฟิวชั่นและรูปแบบดั้งเดิมสเปน
วันนี้วันที่เม็กซิโกอิทธิพลของสเปนและยังคงอยู่ในเพลงฟิลิปปินส์ทันสมัย
โมเดิร์นเพลงที่นิยมในฟิลิปปินส์ยังคงมีรสชาติสเปนและโปรตุเกส
ฟิลิปปินส์ศิลปะมีรากฐานมาจากประเพณีพื้นเมืองและโคโลเนียลการนำเข้า
เช่นเดียวกับวัฒนธรรมมากที่สุดประเทศฟิลิปปินส์มีสไตล์เป็นของตัวเองชอบศิลปะพลาสติกประติมากรรมและภาพวาด
แต่พวกเขายังมีสไตล์ของตัวเองชอบการเต้นศิลปะการเคลื่อนไหว
บางส่วนของศิลปินที่มีชื่อเสียงมากที่สุดจากประเทศฟิลิปปินส์รวม Fernando
Amorsolo, David Cortes Medalla, Nunelucio Alvardao, Juan Luna, เฟลิกซ์
Hidalgo และ Rey Paz Contreras
อาหารประจำชาติ
อโดโบ้ (Adobo) เป็นหนึ่งในอาหารยอดนิยมของประเทศฟิลิปปินส์
เป็นอาหารที่มีต้นกำเนิดมาจากภาคเหนือของฟิลิปปินส์และเป็นที่นิยมของนักเดินทางหรือนักเดินเขา
อโดโบ้ทำจากหมูหรือไก่ที่ผ่านกรรมวิธีหมักและปรุงรสโดยจะใส่ซีอิ๊วขาว น้ำส้มสายชู
กระเทียมสับ ใบกระวาน พริกไทยดำ นำไป ทำให้สุกโดยใส่ในเตาอบหรือทอด
และรับประทานกับข้าว
ชุดประจำชาติ
หญิง เสื้อมีลักษณะพิเศษ
คือมีแขนเสื้อทรงขาหมูแฮมขนาดใหญ่
ส่วนตัวกระโปรงจะเป็นกระโปรงเข้ารูปหรือกระโปรงสุ่ม
ตัวกระโปรงจะเป็นผ้าชนิดเดียวกันหรือจะมีลวดลายสดใสก็ได้
ชาย สวมเสื้อแขนยาว คอจีน กระดุมผ่าหน้าถึงหน้าอก
มีลายปักหรือลายตกแต่งรอบๆแถบกระดุมเสื้อ กางเกงขายาวสีดำ
รองเท่าหนังหุ้มส้น
กีฬาสากลประจำชาติ
ในด้านกีฬาจะเห็นได้จากกีฬาบาสเก็ตบอล (basketball)
ซึ่งจัดเป็นกีฬายอดนิยมของชาติ กีฬาทำชื่อเสียงให้กับฟิลิปปินส์อื่นๆ
ได้แก่ ชกมวย ว่ายน้ำ ศิลปะการต่อสู้ นักมวยของฟิลิปปินส์ที่ทำชื่อเสียงในระดับนานาชาติมีเช่น
Manny Pacquiao., แชมเปี้ยนบิลเลียด ได้แก่ Efren Reyes, แชมเปี้ยนหมากรุกได้แก่
Eugene Torre.สำหรับกีฬาบาสเก็ตบอลฟิลิปปินส์มีทีมอาชีพและมีการจัดการแข่งขันที่มีบริษัทและองค์กรสนับสนุนอย่างดีและมีผู้ชมหนาตา
สถานที่ท่องเที่ยว
นาขั้นบันไดแห่งเทือกเขาฟิลิปปินส์ (Rice
Tcrrace)
พื้นที่ที่เป็นภูเขาในเกาะลูซอนทาง เหนือคือ
บานาเว (Banaue) ซึ่งอยู่ในเขตปกครอง Cadillera
Administration Region (CAR)
เป็นที่ตั้งของนาขั้นบันไดหรือระเบียงข้าว (Rice
Tcrrace) ซึ่งเป็นสิ่งมหัศจรรย์อันดับ 8
ของโลก อยู่เหนือน้ำทะเล 5,000 ฟุต
นาข้าวแต่ละแห่งมีเนื้อที่ 10,360
ตารางกิโลเมตรอยู่ในจังหวัดอีฟูเกา
ในปี ค.ศ.1985
องค์การยูเนสโกได้ประเมินตามเกณฑ์มาตรฐาน ข้อ 3, 4
และ 5 ให้เป็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลก
นครประวัติศาสตร์วีกัน (Historic Town
of Vigan)
เมืองวีกันเป็นเมืองริมทะเลด้นตะวันตกของเกาะลูซอน
ห่างจากซานเฟร์นันโด ราวม 140 กม.
วีกันเป็นเมืองที่สเปนเคยมาตั้งค่ายไว้ มีบ้านเรือนเก่าแก่ทรงสเปน ที่ยังสภาพสมบูรณ์อยู่มากในเขตเมืองเก่า
มีโบสถ์เก่าแก่ และมีตำบลใกล้ๆริมทะเล
และยังมีที่พักดั้งเดิมบนตึกเก่าแก่น่าพักอีกมากมายรอบๆเขตเมืองเก่า
ถนนและตึกแบบสเปน วีกันสร้างในคริสต์ศตวรรษที่ 16 (พุทธศตวรรษที่
21) เป็นตัวอย่างของการวางผังเมืองที่ดียุคอาณานิคมสเปนในเอเชีย
สถาปัตยกรรมสะท้อนให้เห็นการนำองค์ประกอบทางวัฒนธรรมจากที่อื่นมารวมไว้ที่ฟิลิปปินส์
เช่น
จากจีนและจากยุโรปเป็นผลให้เกิดวัฒนธรรมและภูมิทัศน์ของเมืองที่มีเอกลักษณ์เฉพาะ
ในเอเชียตะวันออกและเอชียตะวันออกเฉียงใต้
******************************
ที่มา
www. google.com
www. wikipedia.org
ผู้จัดทำ
นายกฤษฎิ์ บุตรานนท์ เลขที่ 28
นายเฉลิมเกียรติ เอี่ยมเพชร เลขที่ 30
นางสาวภัทรา เหลืองอ่อน เลขที่ 45
นางสาวภูริชญา ชุติกานนท์ เลขที่ 46
นักเรียนชั้นม. 4/13 โรงเรียนชลราษฎรอำรุง
วิชาการงานอาชีพและเทคโนโลยี (คอมพิวเตอร์)
หัวเรื่อง : ประเทศฟิลิปินส์
กำหนดส่ง : 17-09-2012
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น